Gömemedim Gözyaşlarımı

Gömemedim gözyaşlarımı,
Hiç ağlarken başımı gömemedim omzuna,
Ya da senin koynuna…
Ne yaşadın sen çocukluğunda?
Hep itersin beni,
Küçümsersin ağladığımda,
Kızarsın.
‘’Ne sorunlar yaşayacağız’’, dersin?
‘’Ne sorunlar’’
Gözyaşı sorun mudur?
Hep donar ardından damlalarım yanağımda.
Hiç ağlarken başımı gömemedim omzuna
Ya da senin koynuna…
Gömemedim.
Daha ucunu gördüğünde damlalarımın,
İtleşirsin,
Aşağılarsın deli gibi,
Ardından inatlaşırsın.
Ne varsa yapmadığın yaparsın.
Nedir bunca savaşın gözyaşlarına, anlamam.
Ne yaşarlar insanlar acaba
Gözyaşlarına…
Hiç ağlarken gömemedim kendimi omzuna
Ya da senin koynuna!
Oysaki sadece ağlamak isterim,
Sadece ağlamak.
Omzun da ya da koynun da
Sıcak ellerinin saçımda gezinmesini isterim.
Kimsen sen,
Senin omzunda dinginleşmek,
Ya da
Senin koynunu ağlarken koklayıp,
Yatışmak isterim.
Sakin, sakin mırıldanmanı isterim.
Oysa ki
‘Merak etme ben buradayım’ diyen, sesini;
Duymak isterim…
Niye değişmedi bunca yıl, niye?
Niye hep dondu damlalarım yanağımda?
Birilerinin yanın da,
Ağlamak günah mı?
O kadar mı kötü bir şey!
Ben ne yapıyorum,
Kim kaldı aklında, ağladığında ceza gören?
Kimi gördün de,
Kimin taklidisin, sen?
Ağlamak; bana, sana ona niye yasak yıllardır…
Kime ağlarım omzunda ya da koynunda sarıla, sarıla.
Kim kucaklar ben ağladığımda,
Sen perhizinde yaşarken, o perhizin de yaşarken.
Bunu günahsız sayacak,
Kimi bulurum?
Gözyaşlarımı tertemiz bulacak,
Kimler var dünya da?
Ağlamak istiyorum
Doya, doya;
Yasaksız,
Günahsız,
Öfkesiz,
Sualsiz,
Birinin omzun da sorgusuz…
Keşke bilsen ağlamak,
İhtiyaçtır birinin omzunda,
Birinin koynunda.
Dost aramaktır ağlamak,
Gözyaşı rahatlamaktır
Güvendir doğru insana saldığında.
Damlaları
Kurtuluştur,
İnsana;
Dosttur anlayana gözyaşı…
Gözyaşı
Nimettir,
Akıttığın insana değerdir…
Ama
Hep azar işittim,
Birilerinden,
Ağlama, ağlama, ağlama, diye.
Ağlamak istiyorum,
Omzun da,
Ya da senin koynunda…
Sadece ağlamak, ağlamak,
Ağlamak,
İstiyorum…
02 Ağustos 2009
Gülten Ağrıtmış