Dün seni andım Ankara,
Başım erdi bulutlara.
Tüm kırılan umutlara,
Işık adın bil Ankara,
Gözyaşımı sil Ankara…

Saçlarını sırma sandım,
Hacı Bayram’la var andım.
Bir seherinde uyandım,
Huzura durdum Ankara,
Hayaller kurdum Ankara.

Turna kanadında telek,
Bulutların yel yepelek.
Elekten geçirdi felek.
Tozumda sırsın Ankara.
Yaman bozkırsın Ankara.

Ah ki içimde süveyda,
Yârin dudağında veda!
Her hâlinde ayrı eda.
Hüzünler kenti Ankara.
İçimdeki derin yara.

Ah Ankara vah Ankara!
Rengine yandım Ankara.
İçimde esen rüzgâra,
Bil neden sensin Ankara.
Sar sızım dinsin Ankara.

Ayazı serin Ankara,
Niyazı dilin Ankara.
Pasını silin Ankara.
Gönlüme gelin Ankara.
İncecik elin Ankara.
Ocağı yârin Ankara.

Kara bulutlar dolanır.
Sevenin gönlü bulanır.
Elâ gözlü peri ağlar,
Semanın gözü sulanır.
Pek efe kalen Ankara.

Bağrımda kanar bir yara.
Yâr gele ki yaram sara.
Emanet gönlüm rüzgâra.
Efil efil es Ankara,
Nefesleri kes Ankara.

Yüreğimde sessiz nara.
Koyamam ki bir kenara.
Sözde değil özde yara.
Hüzün yumağı Ankara,
Sevdanın ağı Ankara.

Gündüz sıcak gece ayaz.
Yüreğine beni de yaz.
İçimdeki kutsal niyaz,
Ağarsın bahtın Ankara,
Gönlümdür tahtın Ankara.

Gençliğime mekan şehir.
İçimdeki sonsuz nehir.
Adın geçer yürek erir.
Ömür biter bir gün ahir,
Ayrılığın zor Ankara.
Hasretinse kor Ankara.

Ağarsın bahtın Ankara,
Gönlümdür tahtın Ankara.
Ankara,02.08.2009 İ.K