4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1217
Okunma
ANLAYANA BİR "İSTİARE"DİR KARPUZ!
Tarlada görüp de miskindir sanma,
Alçak yere gönül vermiştir karpuz.
Toprağa yüz sürmüş haline kanma,
Güneşle halvette derviştir karpuz.
Çilesi tohumken başlar ocakta,
Bir zaman zorlanır sarı sıcakta,
Hamlıktan çözülür tavlı kucakta,
Toprağın sırrına ermiştir karpuz.
Suyunu çoraktan zahmetle çeker,
Kol atar kökünden uzağa düşer,
Kan dolar içine,hasretlik yeter;
Acıdan şerbete varmıştır karpuz.
Alınır satılır yok pahasına,
Öğün olur nice halk sofrasına,
İçini oy yanmaz,bıçak yarasına;
Olmamayı zillet saymıştır karpuz!
5.0
100% (1)
Cevap Yaz