1-
Sen ol’da gönül kırma, kızıp dursan’da,
Dert verme, kızıp durma sakin ol sonra,
Her şeyde bi hayr var de, sukut altın’da,
Bir gün seni anlar, ve sever sen gör’ ki.
2-
Her kim ki yalan söyledi, kız kiç durma,
Dostun mu yalan söyledi, kaç ondan’da,
Dosttur deme, görsende yakın olsan’da,
Dost olsa yalan söyleyemez, sen bil ki.
3-

Dost dos-t_ olanın yanlışı hiç olmaz da,
Gördükçe güler yüzle selamlar, yol ‘da,
Dert gelse koşar, evde yatıp dursan’ da.
Gerçekte şu dostum dediğin, sevmişse,
4-

Veysel dedi, dost dost diye saz çaldıkça,
Çok dosta gönül verdi, zaman buldukça,
Dostlar da sevip durdu, görüp durdukça,
Bir mart günü can verdi, seher vaktinde.
5-
Veysel gibi yap sende, sevin dost varsa,
Dost gerçeği görmüş de gönül yanmışsa,
Dost, dost de de sevsin seni, aklın varsa,
Gel gerçeği gör, dostu bulurken sen de.

Aruz vezin kalıbı:
(Mef’û lü + me fâ î lü + me fâ î lün + fa )

A.Yüksel Şanlıer
29 Temmuz 2009-07-29
Antalya.