Cılız bir çiçektim
eski bahçelerin kuytusunda kalan
palazlandım
kanatlandım
uçuyorum

dokunma çocuk
yönünü değiştir lastikli sapanın
incitme beni
bu şehre sığmıyor düşlerim
kuşlara özendim
uçuyorum
köhne bir dağın yamacında sevdam beni gözler
dokunma çocuk
yüreğime gidiyorum beni özler

vurma düşlerimi
dağıtma tespihin taneleri gibi
bir masal taşıyorum kanadımda
vazifeliyim
adresine bırakacağım
geç bırakma beni

sunma musalla soğuğunu ellerime
içimde parçalar kopuyor
dağılıyor sanki birer birer engine

sonsuzluğa uçuyorum
vuslat ışılıyor sabahın seherinde
yüreğimle kucakladım
tevekkülle bekledim yağan rızkımı
dokunma çocuk
alma yaşam hakkımı

mavi bulutlardan umut yağıyor
bezginliğimin üzerine
sonsuzluk sarhoşuyum
dokunma çocuk
dilim de düşmüyor
ezgi yaptığım sonsuzluk


ah çocuk
tarifsiz bir keder düşürdün içime
neye benzettin adı ne
kulaklarım uğulduyor
kirpiklerim yere düşüyor
istediğim sonsuzluk bu değildi
yanlış anlattılar sana
yanlış anladın beni çocuk
bari,
yüreğimi çevir yârdan yana
son arzumu sor
bu ayrılık ona kor
derin bir mezar kaz
taşına ,
benim yüzümden gecikti yaz



Berfin