Hiç usanmadım aşkı yaşamaktan..
Hep yürüdüm üstüne
Kan içinde kaldı bazen her yanım
Kimi gün öldüm kimi gün ilah oldum
Korkmadan..Usanmadan
Neler tükettim..
Kaç gece uykusuz kaldım
Sabahlara kadar sayıkladım,ağladım
Ta ki gözlerimİn tuzu yakmaya başlayana kadar yüreğimi
Zoru severim ya ...
Bununla da başedebilirim dedim
Keşkelerimin gölgesinde olmaktansa
İçim ferah arkamı döndüm..
Yaşamayı da ölmeyi de çoktan öğrendim…
Sevda masalları yazacak sözler biriktirdim.
Ve sana öyle büyük bir şey vaat ettim ki, göremedin.
Bunun adı sevmekse ben seni sevdim.
Geç kalınmış değildir
Çünkü hiçbir duygu eğer deyiyorsa içindeki bir yere
Sen benim nefes verişimdin..
Kitaplar dolusu kurulan cümlelerden
Anladıkların aslında anlayamadıklarının binde biri
Anlatmaya ve anlamaya değer vermedin.
Sadece anlık tutkular,hırslar ve sahiplenmeler.
Ama anlar tıpkı bir fotoğraf albümüne benzer
Aşkın dünü, bugünü, yarını yoktur
Aslında aşk yoktur!... o sadece andır.

SEYİTHAN AL 27/07/2006