2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1142
Okunma
Yağmur yağışının ardından getiriyor selini.
Rüzgar sa fırtınanın arkasına saklar yelini.
Çam kozalaklarını topluyorum uzatıp elimi.
Yerlerde yuvarlanıyorum kapatıp gözlerimi.
Yokluğunda dağlara, doğaya saldım kendimi.
Ormanlarda arıyorum kaybettiğim benliğimi.
Sanıyorum ki,içimde fırtına hiç dinmeyecek.
Yağmur yağıp akan gözyaşımla bütünleşecek.
Masum bir insanım, üstelik masumiyetim sen.
Romantizm kalmadı,o duyguyu kaybettim ben.
Ahı bilmezdim, beddua çıkmazdı şair dilimden.
Başıma bir iş gelirse anlaki bunun sebebi sen.