Memleketimin üzerine çökmüş mü yine
Bir türlü ağaramayan kapkara bulutlar
Birilerimi saldırmış ne, bayrağa dine
Sonraki nesile mi kaldı bütün umutlar

Bu vatan zembille mi indi gökten bizlere
Bir husumet çöküyor, aşkla bakan gözlere
Toz şeker miyiz biz, bir üflemeye dağıldık
Nasıl yarın bıraktık bize güvenenlere…

Dünya medeniyeti bizden öğrenmedi mi
Temizlik giyim-kuşam hep bizden gitmedi mi
Savaşı da biz yaptık, barışı biz getirdik
Dünyaya saçmadık mı dürüstlüğü mertliği

İlim irfan saçacak bir gençlik vardı hani
Sayısı on milyonu buluvermişti sanki
Ne oldu ne bitti de biz gerilerde kaldık
Neden yakalamadık dünyada ilmi fen’i

Sanayimiz ün salmıştır hep kopyacılıkta
Öncülüğümüz yoktur hiç ilimde tarımda
Uzayı paylaşıyor bizden başka milletler
Bizim aklımız hala yıldızlarda, fallarda

Kendimize has olan yok binek taşıtımız
Bize boy-boy fark attı önemsiz yaşıtımız
Çok temiz toplumuz biz, tamam anlaşıldı da
Neden geçmek bilmiyor bir türlü kaşıntımız

Neden her gün durmadan gaza biz geliyoruz
Gelişmek bu mu sizce, yerinde sayıyoruz
Her türlü cehalete savaş açmak dururken
Sanki yaka-paçayız, bizle savaşıyoruz

Herkes bir yıldız olsa, etrafa ışık saçsa
Kötülük bizi görüp, habersizce sıvışsa
Ne olurdu ismimiz en öncü millet diye
Tarih bizden bahsetse, devamlı bizi yazsa

İnanmadan biter mi, cehaletin yumağı
Vatan aşkı bürüsün o körpecik dimağı
Biz hep amipler gibi böyle parçalanırsak
Nasıl kurarız sonra, nasıl kardeşlik bağı

Mayamız sağlam bizim, var mı şüphesi olan
Bozamadı yıllardır, ne iftira ne yalan
Dört köşesi cennettir, bizim vatanımızın
Aşkla yürümeliyiz, ondan başka yok kalan

02.05.2007
Necati ŞİMŞEK
Ankara