kabarır gönlümde dermansız acı
başıma ne dertler açar gözlerin
tam ben olacakken başının tacı
vefasız elleri seçer gözlerin

boynum kıldan ince öldür istersen
yalnız sen dermansın bu derde bir sen
peşinden koşarken kazara görsen
ürkek bir martıdır uçar gözlerin

ne güzel bir işim evim var ama
bir gece görülmez dönmek yuvama
yıllardır yağmursuz çorak ovama
verimsiz tohumlar saçar gözlerin

hedefim sevgindir çark edilemez
vuslatım gözlerin terk edilemez
ömrüm şarap oldu fark edilemez
kadehten gizlice içer gözlerin

kışı da hatırla dalma bahara
gitmeye mecburuz öbür diyara
ne kadar bağırsam: ’bir yuva ara’
kulak vermeyip de kaçar gözlerin

ne dermanım kaldı ne gözümde fer
gönül bu taş değil bir umut ister
var mı benden aşık inanmam göster
cevabı veremez naçar gözlerin
cevabı veremez naçar gözlerin