Saniyeler çalıyor ömrümden seni,
Sensizliğimde anlam yüklediğim ne varsa,
Anlamsızlaşıyor bir bir,
Yabancılaşıyorum seni yazdığım odama,
Duvarlar üstüme üstüme geliyor,
Kalem kırılıp küsüyor bana,
Kelimeler senin gibi terkediyor.
Kalıyorum yine bir başıma,
Yalnızlığımla.

Bir tren isyanyonun kimsesizliği,
Nerden bulaştıysa bulaşıyor nefesime,
Göğsüm daralıyor bir an,
Kalbim dursun istiyorum artık,
Kanım donsun, akmasın damarımdan,
Sensizliğin okuyla vururken yalnızlık,
Ben yorgun bir savaşçı gibi,
Yol alıyorum başım önüme eğik,
Sarımtrak bir sevda sızıyor karşı odalardan,
Aşkımla seni çok bekledik.
Bize karşı dursa da zaman,
Vazgeçmedim ben senden,
Bırakıp gitsen bile beni,
Her sabah uyandığımda bu hayata,
Sen varmışsın gibi yaşadım sevgili,

Akşam olmak üzere,
Hüzün gelir dayanır kapıma az sonra,
Yanında kim varsa dosttan sanma,
Her insan yalnızdır sevgili,
Seni seviyoruz yalanları ise,
Sana dost görünenlerin en bilindik hikayesi,
Yarını alıp götürmeden bu zamanda,
Destek olmazlar hiçbir zaman sana,
Hep yanındadırlar üstüne basana kadar,
Sesi olursun bir şiirin bir gün,
Bir bakarsın ses senin sesin değildir.
Sen sevdayla yandıkça, çoğalır padişahlar,
Bir gün gelir başın kesilir.
Alınacak bir şeyin kalmamıştır çünkü,
O insanın gözünde senin.
Yeri gelir sevgilin bile tanımaz,
Birlikte çıkılan yollarda,
Bir yanın eksik kalır,
Bırakır gider bakmadan ardına.
Bir gün gelir beni anlarsın canım.
Kuruyan göz pınarlarına yaş durunca,
Demir alma vakti gelmiştir artık,
Ayrılığa sarılırsın bembeyaz bir kefenle,
Bu limanda duramazsın.
Yol alırsın istemesen bile,
Sonsuzluğa yol alırsın.

BAKİ EVKARALI