Büyülü bir mekandır güzelliklere handır.
Zamanın billûr gibi parladığı devrandır.

Güneş gülerek doğar her sabah üzerine.
Saymış onu yaratan cennetin bir yerine.

Portakal çiçeğiyle tarih kokar havası.
Güzellik rıhtımında o kentlerin livası.

Ay biraz mahcup doğar gece hep efsun yağar.
Yemyeşil ormanları bulutlardan aşk sağar.

İnsanlarında inanç putları hüzünlüdür.
Antalyalının gönlü kardeşliğin gönlüdür.

Işıl ışıl geceler Akdeniz koyu mahmur.
Yeşille mavi orda iki ezeli som nur.

Güneş her sabah şevkle kucaklar Antalya’yı.
Gece ayrı bir hazla ağırlar burda ay’ı.

Her çağda insanlığa kucak açmış Antalya.
Devir ve devran çağa orda demiş hep dalya.

Güzelliğin mührünü vurmuş sanki yaratan.
Sevdalısı yüreği Antalya diye atan.

En bahtlı kul sayılır Antalya’da yaşayan.
Hiç tartışması yoktur bellidir ayan beyan.

Ezeli iki dosttur Antalya ile güneş.
Uygarlık ve estetik ayrılmayan iki eş.

Gökyüzü sere serpe yeşil maviyle kardeş.
Ezelden bahtiyardır ufkundan doğan güneş.
Antalya,22.07.2009 İ.K