Sol elimi kalbime götürdüm
Sen atıyor kalbim,
Gözlerim sen bakıyor.
Kaderime binlerce kere lanet
Yağdırmak istedim
Ama yapamadım, çünkü yorgunum.
Konuşmadan, kendi kendime isyan etmekten
Yorgun düştüm.
Yorgun, yorgun, yorgun…..
Başımı kaldırıp etrafa bakmak istesem
Dört kirli duvardan, tozlu pis bir masadan
Ve ilahi kudretle! Çalışan cızırtılı, eski
Bir teypten başka, her gece
Duvarlara değmemek için büyük çaba
Sarf ettiğim temiz sayılabilecek
Yatağımda görürüm kendimi.
Cızırtılı teybim ise yüzkırksekizinci kere
(ben topraktan bir canım) diye bas, bas
Bağırırken içimden neler alıp götürdüğünü
Nerden bilsin?...
Orhan’ın kabahati yalnızlığımdı, çaresizliğimdi.
Belki bu kadar zorluk çekmezdim.
Belki bir daha seni hiç göremeyebileceğimi
Bu kadar düşünmezdim.
Ama başka şansım yok.
Ve de başka kasetim yok!
Seni çok seviyorum, başka bir tarifi ya da
Anlamı yok…





(rawiz1621) raviz demirel...