BÜLBÜL
İlkbahar başlayıp sonbaharla biter
Bir gül açmadan dalında kuruyup gider
Bizim sevdamız ilk baharda başladı yar
Sonbaharlar geliyor solarmı ey yar

GÜL
Solmaz ey bülbülüm solmaz
Bizim sevdamız kanımıza işledi
Ne yazlar ne kışlar gelir geçer
Solmaz ey bülbülüm solmaz

BÜLBÜL
Baksana etrafına ey yar
Gülbahçesinde güller soluyor
Ağaç dalında yapraklar sararıyor
Kuruyan yapraklar yerlerde sürünüyor

GÜL
Ey bülbülüm telaş etme bukadar
Bizim gönül bahçemiz sağlam
Gönülbahçemize sevda ektik sevgi ektik
Sonbaharlar değil ancak ölüm ayırır yar

BÜLBÜL
Hey gülüm gündüzlerim yıl oluyor
Yüreğim günden güne kül oluyor
Özlemlerin içimde kavrulup kalıyor
Hasretlerin içimde savrulup kalıyor

GÜL
Dayan bülbülüm dayan...
Güneş elbet yakında bizede doğacak
Sabret bülbülüm sabret...
Elbet kader birgün bizede gülecek

BÜLBÜL
Dayanacağım gülüm dayanacağım
Dizlerimin bağı çözülsede
Yüreğim yanıp kül olsada
Özlemlerin içimde kavrulup kalsada
Bekliyeceğim bir ömür boyu ey yar

GÜL
Ayrılıklardan söz etme bana yar
İnanki sonum olur yaşıyamam
Sensiz nefes almak bana zulum
Ne olursun ayrılık deme bana yar

BÜLBÜL
Ayrılıklar ölüm değil gülüm
Bir gün yine geri döner sana
Ayrıklar kimi güldürmüşte bizi güldürsün
Bülbülü ağlatmış gülleri soldurmuş gülüm...