Taş üstünde oturan Adam ,
Mevsim kar toplamış görünür uzaklardan ,
Karlı kayın ormanı değil O’ra ,
Memleket kokar fotoğraftan ,

Hasret yazmakla olmaz çekilir ,
Kaçmanda kendine bir çözüm değil
Benzemez evlada böylesi Vatan ,
Utan be hakir kendinden utan ,
Ne etmiş ? hayrı kimedir kime ,
Bir taşmı koymuş yararı kime ,
Ne yazmış ıraktan hasreti kime ,
Nefsine hemşerim nefsine kime ?
Bestesi elden güftesi kimden ?
Senden mi aylak senden mi kimden ,
Def çalacak bilesin zurnası kimden ,
Çalacak hemşerim peşrevi kimden ?
Kalaydın Ülkende kaçmadan el’e ,
Yazaydın çözümü satmadan el’e ,
Madem dahi idin göçmeden el’e ,
Çözse idin bir şeyi katmadan el’e,

Deler gözleri amansız hedefler ,
Sarılmış dört yanı sebepte emekler ,
Kar yığını Kocatepe üstüne ,
Rahmeti sana olsun Atam başım üstüne !

Serdar TUNÇLUER
Kaynak