gün dökülüyor
yine akşamüstü
salkım saçak evlerin önü
sanırsın evin içi
dışına çıkmış
herşeyde -her yerde sarı güneş

bir bıcağın keskin yüzüne
boyun eğmiş
paramparça anıları
habire çağrıştıran
şarkılar..şiirler..türküler..
herkesin dilinde.

yaşanmışlıklar albümünü
neresinden toplamaya kalkışsam,
evin önünde
bir fotoğraf örneğin
baka kalıyorum saatlerce..
kimbilir nerede gülen genç yüzler
nerede yorgun sesler
dinlenmişler midir acaba
bir selvinin gölgesinde
uzanıp
sessizce toprağa


bu an da bir gün o anlardan biri olacak
onca yaşanmışlık
varsa bir kaç fotoğraf iz bırakan bir kaç anı
büyütme kendini
nokta kadarsın
kalsa kalsa belki
küçük bir ihtimal
bu şiirler
ve seni hiç bir zaman göremeyecek olan
insanlar
kendilerini buldukça
seni yaşatacaklar..

örneğin
20 Temmuz 2009 gecesi
ceviz ağaçlarında yemyeşil cevizleri fark ettiğim günün gecesi
vazgeçip herşeyden
alıp tasımı tarağımı
gitmeye yattığım gece
Yalıkavak-
Gümüşlük belki
temelli....
Göç zamanı mı bu mevsim ne?