Çocukluk o bildiğimiz azim
Hırsla çevirdigimiz tekerlek pedalinde
Büyümek içtenliğimiz
Ruhumuz kıpır kıpırken
Hayatla sedasız Bağdaşırız

Ömrümüzün mihenk taşı
Olur çocukluk

Gençlik erişilen nokta
Biz pedal çevirmeyi
Eskiden beri biliriz der havalanırız
Mucize çalımlar atarak hayata

Ve şaha kalkar hep atımız
Son hızla dört nala
Kamçısız
Düz gider dişli çark
Sıkışmaz bağımız

Son hızla gider gençlik durmadan
Sesi yankılanır bir zaman daha kulaklarda
Tıkıdık tıkıdık tıkıdık

Son hızla geçer zaman
Ve biter gençlik
Başlar saltanat
Son bahardır Adı
Ama aşina olunmaz
Bilindik olsada
Her şeyden uzak
Hatıralar el olur
Yaşamışlık yabancı
Ve ömrün hazanı
Savurulmayacak kadar kısıtlı
Son durak
Yolculuk buraya kadar
Hiç bir şeyin geri dönmediği yer
Bir çift göz hep bekler
Zamanı
Ya avunacak bir parça güzel hatırası yoksa
Kim tutacak elinden
Çocukluk gençlikte biter
Ama yaşlılık sürer hayatı