SENİ ARARKEN

Karanlık, hüzünlü, loş bir gecede
Kahvelerde, barlarda, meyhanelerde
Arıyorum seni hemen her yerde
Bu koskoca şehrin her köşesinde

Bulmak istiyor muyum bilemiyorum
Bulmasam yerimde duramıyorum
Bu halde ne yapsam seçemiyorum
Bir türlü senden vazgeçemiyorum

İzine rastlasam donar kalırım
Düşünürüm, derinlere dalarım
Konuşsa mı, dönsem mi karar alırım
Sonunda son hızla sana koşarın

Bir tutkusun sen asla vazgeçilmez
Unutamam, bıraktığın izler silinmez
Seni her dem ararım kimseler bilmez
Bu hayat böyleyken daha çekilmez

Sanmıyorum, ölmek değil kurtuluş
Çok zor mutluluğun yolunu buluş
Vurma kahpe felek, bu nasıl vuruş
Nasılda kıyarsın sen cana, konuş

Ben ancak seninle mutlu olabilirim
Sen yanımda olursan gülebilirim
Seninle nereye olursa gelebilirim
Her ne istersen yerine getiririm

Sen nasıl böyle acımasız olursun
Beni ağlatıyor, sen ise gülüyorsun
Mektubuma karşılık yazmıyorsun
Söyle artık beni sevmiyor musun

Cevabın olumsuzsa yıkılırım ben
Yaşarım dünyada kendim bilmeden
Bu yüzden ölür isem sebebi senden
Duymak istemiyorum bir laf sevgiden

Mutlu olmak, sefa sürmek haram mı bana
Yaşayamadım hayatı kana kana
Ben nasıl inandım böyle yalana
Aldattın beni, yazıklar olsun sana

Bir daha asla ve asla adını anmam
Senin gibi sahtekârlara kanmam
Bir daha âşık olup aşk ateşine yanmam
Zaten devrim de geçti, gayri kale alınmam

İhsan POLAT 26.09.1992 İspir