Cumhurbaşkanına yazayım, dedim.
Hüsran yaşamaktan korkarak durdum.
Yine fare tutmaz uyuşuk kedim,
Şu koca kafama şaşarak vurdum.

Ben kimim ki beyler dikkate alsın?
Beş yılda ararlar geçerli pulsun,
Onlar birbirini korur sen çulsun,
Hayallerimi hep doğruya yordum.

O koskocaman son devletin başı,
Çok makam sahibi halkına şaşı,
Hareketlidir göz üstünde kaşı,
Sıradan kulları kim arar? Sordum.

Yeşermeden hayal kökünü kırdım,
Mezarım görecek çözülmez sırdım,
Ahmak olduğumun farkına vardım,
Kimine göre de geçilmez surdum.

Elimden tutulma umudum boşmuş,
Düşünmeden sözü söylemek yaşmış,
İçinden kızarak sırıtmak hoşmuş,
Ölsem de istemem şahlardan yardım.

Vazgeçtim beyleri rahatsız etmem,
Pamukluk, yamukluk yolunda gitmem;
Kapılarda kuyruk sallayıp yatmam,
Çok geniş görüşlü değil hep dardım.

Makam, mevki, şöhret istemez başım;
Her zaman kalbime aktı gözyaşım,
El öpmeye uygun değildir yaşım,
Zavallı Dursunî cılız bir kurdum.

Dursun Yeşil –2009