Yalnızlık çaldı dün akşam kapımı ...

Ürkek , tedirgin ve biraz da çaresizce
açıverdim kapıyı sonuna kadar ...
Meğer ne kadar da arsızmış ,
Bir an dahi düşünmeden giriverdi yüreğime ;
Apansız ve kin güdercesine ...

“Dur” dedim , “bekle biraz” .
Umutlarım var daha ,
görecek günlerim ,
yaşayacak aşklarım var ...
Yarınlar için biriktirdiğim tebessümlerim,
Gelecekten beklentilerim,
alacağım hediyelerim
Ve hiç bıkmadan seveceğim yavrum var .

Duymadı beni , dinlemedi .
Girdikçe girdi kanıma ve benliğime ...

“ Dur “ dedim , “yapma”...
Sevdiklerim var benim ,
aradığımda yanımda olan,
canımı uğruna vereceğim sevdiklerim...
Kimsenin bilmediği sırlarım ,
Satırlar arasına gizlenmiş aşklarım ,
Her dizede ağladığım göz yaşlarım var ...

Daha da kararlıydı bu sefer ,
yüreğimin üstüne bastırdı kendini ,
nefesim tıkandı , ruhum acıdı ağırlığından
Ama durmadı , durdurulmadı ...

Sahrabetis