Gönlüme bir hâl oldu, Karanlıklar patladı.
Ebet güneşi doğdu, Asla geri batmadı.

Önceleri kınatan, Sonra aşkla donatan,
Beni baştan yaratan, Elden ele atmadı.

Kendi verdi talimi, Adil etti zalimi,
Onun zikri daimi, Rağbetiyle akladı.

Fenadan, fenayım, Hamd ile senadayım,
Yaptı gönül sarayım, Onu asla yıkmadı.

Bilmem oldu bildiğim, Dirilişmiş öldüğüm,
Çözüldükçe kördüğüm, Göz nadana bakmadı.

“Durma haydi gel” oldu, İçim o nurla doldu,
Bu yol başka bir yoldu, sağa sola sapmadı.

Zikrin fikri kılavuz, Aşk-ı Burak çerağ’ız,
Zevkle; dertten ırağız, Öz gayri’ye çatmadı

Bindim gönül atına, Miraç ettim Zatına,
Vardım onun katına, Kapıları çarpmadı.

Aşkın kandili yandı, Mesafeler kapandı,
Can canana dayandı, Yakinimiz artmadı.

Gönül şimdi dost ile, Bu ahval gelmez dile,
Meleklerini bile, Aramıza sokmadı.

Perdeleri kaldırdı, Cemaline daldırdı,
Ağlatırken güldürdü, kem gözlerden sakladı.

Mülkü önüme serdi, Endişemi giderdi,
En güzel suret verdi, Üç beş pula satmadı.

Abit oldum Mabuda, Safa sürdüm kamuda,
Cennet buldum Tamuda Ateşlerde yakmadı.

Yaralıydım derinden, Şifa buldum elinden,
Sardı altı yönümden, Her yanımı kapladı.

19.11.1998.Miraç gecesi /
Mustafa YARALI


Edebiyat defterinin değerli üyeleri, hepinizin ve sizlerin şahsında tüm insanlığın; MİRAÇ KANDİLİ ni En kalbi duygularla ve muhabbetle kutlarım. Cenabı Allah cümlemizin idrakine bu mübarek gecelerinin hakiki sırlarını ilhak eylesin.
Hepinize Selam olsun.