1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
623
Okunma
Şimdi anlıyorum yalnızlığın ne kadar vahşi olduğun.
İçimde sönmek bilmeyen bu ateşi ne kadar zalim olduğunu,
Yalnızlıktan başka bir ortağım olmadığın,
Günden güne nasıl böyle solduğumu,
Şimdi anlıyorum zavallı yüreğim!
Üstüme çöken bu garip dünyayı,
Senden sonra kalbime açılan yarayı,
Ağacımıza astığım o kırmızı vallayı,
Dünyamı saran bu deli karayı,
Şimdi anlıyorum yaralı yüreğim!
Delicesine yaşamak isterken,
Böyle ölmek istemeyi,
Böylesine yanmayı,
Böylesine içten içe kanamayı,
Şimdi anlıyorum yaralı yüreğim şimdi!
Cevap Yaz