Bugün gidişine üzülen bir ben değildim
Gökkubbede en az benim kadar haykırdı ve ağladı
Bahçemize ektiğimiz güller sevinmiştir bu duruma belki de
Ne de olsa hayattan tek beklentileri biraz toprak biraz su
Peki ya sen...
Hayattan tek bekletin bunlar mı
Hiç sanmıyorum!
Eğer öyleyse bu ayrılık
Bu gözyaşları
Ve bu bende olan sana ise hiçbir şey ifade etmeyen acı neden
Belki de bir benim güllerle hayattan bekletilerim ortak
Ne dersin bu terk edilişe sebep bu mu
Ömrüme su gibi hayat verebilecek bir sevgi
Aynı kökü paylaşan bir çift gül gibi hiç ayrılmayacağım bir eş
Ve günü geldi mi o vuslatın
Bir gül olup toprağa düşmek boynu bükük ama mutlu
Hayat senin için karmaşıkken
Benim için bir gül ömrü kadar basit ve kutsal
Çünkü aşkı Gül’ler temsil eder gülüm...
Sana hep gülüm deyişim bundan
Alnına o minik ve benim için manalı öpücükler bundan
-ki sen hiç bir zaman gül olamamışsın
yazık!!!


Sinoş gözleinden öperim. Akmetinlerden Şairler çoğaldı. Yengen Zübeyde