1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1349
Okunma
Bir büyük kentin kimsesiz parkında;
Ölümsüz düşlerle sevdin insanları.
Şu bankta düşledin doğduğun köyü!
Seni emziren ananı,
İlk sevdiğin kızı anımsadın.
Sonra,
Oturdun bir köşeye,
Bir garipseyiş ki,
Sorma...
Başın ellerinde ağladın için için.
Şu bankların,çimenlerin
Dili olsa da söylese.
Yaşlarla dolu dolu gözlerin,
Sevgiyle güm güm yüreğin.
Anan geldi aklına demin.
Çevresi cebinde sevdiğin ilk kızın.
Yumuşak elleri ellerinde.
Daha sonra,
Saldırıyor insanlar üzerine:
Dövüyorlar dövüyorlar öldüresiye.
Ve ölürken uyanıyorsun.
Yazan :Osman Eker
Cevap Yaz