Kumsalları sermeyeceğim çıplak ayaklarına.
Papatyalardan taç yapmayacağım saçlarına.
Kirpik erimin ucundan dökülmeyecek yaşlar.
Eylülden önce gideceğim sen uyanmadan.

Yine bensizlik dolu gecelerin başlayacak.
Kabusların sıklaşacak korkun artacak.
Eskisi gibi öpücükler kondurmayacağım resmine,
Eylülden önce gideceğim sen uyanmadan.

Beni bulamayacaksın belki uyandığında,
Masada kalmış diye çıkacaksın sokaklara
O meyhanede olacağım belki de ama
Eylülden önce gideceğim sen uyanmadan.

Çağırtmaçlar çağıracak dört bir yana ismimi,
Ne beni bulacaksın nede yırtık resmimi.
Gittiğim yerden sana seslenirim ama,
Eylülden önce gideceğim sen uyanmadan.

Raylar özlemimle daha bir başka uzayacak.
Rüzgar bensiz daha bir şiddetli esecek.
Saçlarını tutamayacağım dağılacak ama,
Eylülden önce gideceğim sen uyanmadan.

Fırtınalar dinecek belki yüreğinde,
Sakin bir deniz olacak göz bebeklerin.
Bensizliğe alışacaksın,unutmadan.
Eylülden önce gideceğim sen uyanmadan.

Son otobüste gelecek beldedeki durağına
Öpücükler konduran olmayacak dudağına,
Daha bir ürkek gireceksin yatağına.
Eylülden önce gideceğim sen uyanmadan.

Hani hep gideceğim derdinde gidemezdin.
Kopamazdın sevgi dolu sevdiklerinden.
Bir gün senin gidişi in acısını tatmadan.
Eylülden önce gideceğim sen uyanmadan.

Kamil Boyraz