MAHKUM

mahkumdu
mütavazi bir teslimiyetle
haps olunmuyordu demir ve beton olmadan
bir dilberin gözlerini işgal etmişti ve
ruhunu faili meşgul bırakmıştı hazzından
iki yüz pastele boyalı kapıdan
iki göz nemli kıyılarına çarpan dalgaları
ve bir bahaneye kurban gitmiş zamanlar dizini
dediler ki son dileğin nedir suçun ağır
kesin infazdır sonu
aylardır gözünü diktiği aynı noktaya bakıp
onu getirin dedi bana
hemen olur mu
gitmeden önce almam lazım
ruhum dedi onda kalan
eksik göndermeyin beni
almalıyım benim olanı

mahkumdu
tüm savunmalarını duvara yazan ve
her çentiği göz yaşlarıyla dolduran adam
gözlerini kaçıran herkesden
görmesinler diye içindeki acıyı
suçunun sabit görüldüğü gözleri
imkansız aşkın tanrısı faniye yanıp sönen
tüm tekkelerini gezdiği ibadet tanrıçasının
katiliydi ve ruhunu zorla alı koyanı
tüm zindanlarına girmiş karanlığı içine işlemiş
onunla bir şeydi
onsuz hiçbirşey