Şimdi her şey senin için
Kabullenmekle başladığım günde
Yokluğunla baş tacımsın
Sildigim bütün yazılarda
İsmin var
Kazıdığım resimlerde yüzün
Yırtığım sayfalarda biz varız
Vazgeçerken senden
Hep başa dönüp
Gözlerini cille yapıyorum ellerimde
Sırtım boynumu büküyor
Acılar renkli lambalar gibi
Oynarken saadetimle
Gereksiz hatıralara sensiz bakıyorum
Farkında olmadan
Mimiklerini yansıtıyorum bakışlarıma
Belkide ben sen oluyorum
Senden uzakta
Senle bir
Ve hep bir sebep buluyorum
Seni yeniden anmaya
Her şey kapılar kadar bilindik
Pencereler gibi yakın
Sana benziyor gün aşırı hayat
Derme çatma düşler
Yalnızlıgımı sarmalıyor
Çayı senin için
Demliyorum
Sigaram masanın ucunda eline yakın
Şimdi yazmaya ugraştığım
Bu mısralarda senin için
Ama sen yoksun
biliyormusun
bilmiyorum