----/ İmkan/ Sızım….
Birazdan gideceksin dudaklarımda ki tadın kalsın…
Sessizce git hasret yangınlarım yansın…
Aynada bıraktığın parmak izlerini silme sakın…!

----/ Aç Gramofon’da Münir Nurettin çalsın…
Dokunma bırak aynalarım kırılsın…
Göz yaşlarıma aldanma sessizce aksın…
Nasılsa artık sen yoksun ya alışsın….

----/ İmkan / Sızım...
Seni yolcu ederken kaderine…
Bir vapur kalkacak Kadıköy’den meçhule…
Bütün limanlarda martılar ağlayacak haline…

----/ Farid Farjad dinleyeceksin ıssız zamanlarında …
Düşlerime misafir olacaksın gün batımlarında…
Mevsimlerin karışacak korkma bahar gelir en sonunda …
Acıların birikirse üzülme boşaltırsın ilk limanda…

----/ İmkan /Sızım…
Ve elbette bitecek bensiz geçirdiğin yıllar…
Mutlaka geri döner meçhule giden yolcular…
Bıraktığın yerde seni bekler hatıralar…

----/ Ve sen yanıldın…
Yoksa Sen beni Mevlana’mı sandın….!
’’Ne olursan ol Yine gel’’ Anladım…
Demek ki ben sana anlatamadım…!

----/ İmkan /Sızım…
Beni böylece bırakıp gitme demedim mi…!
Seni benim kadar kimse sevemez demedim mi …!
Bin yıl bensiz kalsan dönersin demedim mi…!

----/ Gel, gel ne olursan ol yine gel…
Bizim Gönlümüz ümitsizlik dergahı değil…
Yüz kere terk etmiş olsan bile yine gel…
Lakin gönül sarayımız da boş odamız yoktur…!


İhsan KAHRAMAN