Servet henüz yedi yaşındaydı,
karanlık onu sardıgında,
servet,
babası yakalandıgı hastalıga,
maglup olmuştu,
zarife kadın,
şimdi büsbütün çaresizdi,
ama babasından serveti vardı,
servet servet,
servetler ölmez
vatan bölünmez,


Onun için çok daha,
güçlü olmalıydı zarife ana,
hayat acımasız yüzünü göstersede,
servet anacıgının yüregine,
su serpmişti azametiye,
küçük yaşta başladı,
hayatla mücadeleye,
düzensizlige adletsizlige ,
kalleşlige yenilmeyecekti,
gün oldu bir kuru ekmek yediler,
helalinden,
gocunmadı,
haramada el uzatmadı,
yıllar geçti,
servet delikanlı,
zarife kadın ise,
mahallenin,
örnek aldıgı bir kadındı,
o artı zarife anaydı,
servet servet,
servetler ölmez,
vatan bölünmez,


Hayat onları yıkamamıştı,
ana ogul,
sevgiyle mücadele ediyorlardı,
hayatla,
servet yirmisinde delikanlı
askerlik günü gelmişti,
anacıgını bırakıp,
gitmek zor geliyordu,
asker ocagına,
ama en büyük olan ana,
vatan daha önemliydi,
servet için en büyük ana olan,
vatan daha önemliydi,
servet için vatansız,
ana olmazdı,
kenarda biriktirdigi üç beş kuruşu,
anacıgına ben dönene kadar yetmez ama,
elinin altında bulunsun
beni meraketme anam,
sen benim canımsın deyip,
sarılıp ağlaştılar bir süre,
servet çakı gibi asker olmuştu,
canından çok sevdigi vatana,
zarife kadın ise yoksul yatagında,
oğlunun güvenini hissediyordu,
günler gelip geçtikçe,
hasretler iyicede büyümüştü,
mektuplar hasretlerini dindirmez olmuştu,
servet servet
servetler ölmez
vatan bölünmez.


Öyle ya geceyle gündüz örtüşürmü,
şafak sayıyordu servet,
günler geçmek bilmiyordu,
önce vatan önce vatan,
nigdaları yükseliyordu içinden ,
bir şubat akşamı,
kanlı bir pusuya düşmüştü servet,
hain bir kurşun vurmuştu bağrından,
gecenin dondurucu sogunda,
servet artık üşümüyordu,
gözünden süzülen yaşlar,
yanagında buz oluyordu ama,
sadece anacıgına verdigi sözün,
hüznü vardı içinde,
dönecegim anacıgım diye yazmıştı,
birden zrife ananın yazdıgı,
son mektup geldi aklına,
cebinden çıkarıp tekrar okumaya başladı,
göz yaşlarıyla akan mektubu okumaya başladı,
zarife ana zarife ana,
evladım gittigin günden beri,
özlemin dağlar gibi büyüdü,
artık on sekiz günün kaldı,
dön artık evladım diyordu,
zarife ana okuma yazma bilmiyordu,
mektupları bile komşu kızı,
hacer yazıyordu,
servet servet
servetler ölmez
vatan bölünmez.


servetle birlikte büyümüştü hacer kız,
belliki oda servete sevdalıydı,
son mektupta kendi duygularınıda katmıştı,
servetine,
servet seni bekledigimizi sakın unutma,
seni canımdan çok sviyorum diyordu,
servetin acısı şimdi,
dahada büyümüştü,
nasıl büyümesinki,
bir kez olsun,
seni seviyorum diyememişti hacer kıza,
kanıyla mektubun üzerine,
sevdasını yazmak geldi,
hacer kıza,
bende sevdim seni hacer,
ama vatanım kadar degil,
hainlere selam olsun,
teslim olmak yok vatan için,
ölmek şehadet şerbetini içmek,
nasip oldu servete,
servet servet,
servetler ölmez,
vatan bölünmez.


Yazan:UcAy(kafadan_arızalı)