Çocuktun;
Süt yoksa bir tas su ile yetinen
Beş yaşında ayakları çıplak
Yürek işçiliği değildi yapılan
Çocuktun boyundan büyük
Sürülere çobanlık yapan
Ya sen’i ?
Seni kimler avuttu babam?

Birden bire büyüdün
Birdenbire sildin okulu
Ekmek lazım aş lazım dedi analık
Yaşamak için…
Senin hayatın yok muydu babam?

Elinde azığın
Bütün güne bir yumurta
Bir bazlama
Hangi öğüne sığardı?
Hangi öğüne babam…?

Sıcak Çukurova toprağı
Yürümekten yorgun beden,
Ayaklar yara ayaklar nasırlı
Gece ıssız..
Gece türlü tehlike …
Korku cesaret arası gözler
Her it ulumasında faltaşı
Sonrası, yenik bir uyku.
Nasıl dayandın ,babam?


İpek böceği gibi örülen hayat
Çalış çalış çabala
Dur diyen olmadı mı ?
Nereye, nereye kadar dı Babam?


Bir kadın sevdin belki
Ağaran saçların çekilen çileler
Yüzün tüm evrenin coğrafyası
Sevdan bu kadar derin miydi,
Neden anlatmadın, babam?

Az okudun Çok gördün
Çok gezmedin biliyorum
Kelepçeledi hayat kavgası
Bir yumuşak ekmek parasına
Umut içinde umudu ararken
Umutsuzluk içinde vuruldun


Jale KESKİN//iskenderun

Bütün babalar köklü yıllanmış birer çınar ağacı .Bizi koruyan kollayan düştüğümüzde ellerimizden tutup kaldıran…Ya şimdi neden ona hastalığı yakıştıramıyorum neden derinden etkiliyor onun çaresiz ve solgun yüzü….Neden artık baktıkça kendimi ondan daha güçsüz hissediyorum.