---VUSLAT’IN ACISI---



alışamaz kalbim sessiz vedaya
ürkek bir kedi gibi ya da boşluk
kalır mı zaman şimdiye kadar
vakitsiz senin bu ayrılık


karamsara düşer gözlerimde her nehir
yağmur gibi yağarım gecenin karanlığına
elini uzat bana sar hadi kollarına
uçurumun kenarındayım can düşerim


denizler kadar derin yüreğimdeki sesler
her çığılıkta kimsenin duymadığı adam
pişmanlık sarıyor ruhumu bıçak sırtında
ayın karanlık yüzü değimsiyor geceme


gözlerim alabildiğine uzak gözlerinden
bedenim bir hançerle kesilmiş hali
saçlarıma düşen aklar kar değil
çektiğim ceza yokluğuna sardı beni

burda zaman durdu geçmek bilmiyor
eğer aşk izin verse bana vuracağım onu
şakamın olmadığını öğreteceğim
kefensiz gömeceğim toprağa


sen ben de bitmeyen tomurcuk gülleri
aşk öyle yalan ki derdi bitmiyor
sadece doğruyu buldum ve kaybettim
seni buldum içimde bir daha gittin
------------------------------------------------------------------------------ESMER_EFSANE