Bayanlar, baylar; bana dokunmayın,
Hayatımla arama girmeyin lütfen!
Öğüt vermeyin, görüş bildirmeyin,
Aramayın, sormayın, koruyup kollamayın,
Ne olur beni bana bırakın bir kerede,
Nefesimin buğusu resim çizsin penceredeki cama,
Ayaklarım ıslansın buz tutmuş bir derede,
Özgür irademle bir takla atayım,
Sırt üstü yatayım, kendimce bir keyif çatayım,
Ne olur kenardan köşeden girmeyin hayatıma;
Girmeyin ve beni germeyin,
Her şeyiniz sizin olsun, bana hiçbir şey vermeyin,
Tutmayın elimden uçurumun kenarında,
Bir tekmede siz vurun ya da itin aşağıya,
Acımayın, üzülmeyin, beni düşünmeyin,
Farklı bir şey mi yaptınız sanki bugüne değin,
Bozmayın alışkanlıklarınızı,
Siz üçkâğıtçıların kutup yıldızı,
Duygu sömürüsünün mimarı, emek hırsızı,
Demek kızıyorsunuz şimdi bana,
Bunları söyledim diye,
Kızın kızabildiğinizce, köpürsün şeyleriniz,
Fakat unutmayın; gün gelir çöküverir direkleriniz,
Altında kalır çırpınırsınız, imdat diye bağırarak,
Sanmayın ki o günler hayli ırak,
Tedirgin olmayın canım, nasılsa size kimse dokunamaz,
O yüzden paniklemeyin korkarak,
Zaten sizi kabul etmez kara toprak,
Hortlar çıkarsınız beklide kim bilir,
Germeyin beni bana bırakın,
Siz kendi işinize bakın!