Bu gün günlerden cuma
Hayırlı olsun cümleye
Babaanneciğimi hatırlıyorum yine
Her cuma olduğu gibi
Derdi:Kızım bu gün günlerden ne
Cuma derdim nine
Ben ona nine diyordum
Onu çok ama çok seviyordum.

Gelen cuma yine aynı soru
Hep her cumada aynı soru
Sonunda dedi ki
Bu cumalar ne de çabuk geliyor.
Ve bir cuma akşamı vefat etti
Doksan bir yaşında kara yere yetti
Kara yerler övünsün gayrı harika bir insaniyetti
Muhakkak İnşallah Allahın sevgili kuluyumdur ben
Çok da güzel yakınlarım ve sevdiklerim vardı benim ezelden
.
Herkesce unutulmayanlar olmuştur onlar
Gurur duyuyorum kendileriyle içim daima haz dolar

Ölüm çocukluğumda iken bana çok yabancı gelirdi
Ölmeyeceğim mi sanırdım acaba ne bileyim ben
Daha doğrusu ölümsüzlüğü dilerdim her an içimden
Ninem derdi ben öleceğim kızım ay neden neden
Ölmeyeceksin derdim illâ tevbe ettirirdim ölmeyecek gibi gelirdi nasıl sevinirdim
Sonra ısrarlarım sebebiyle gülerdi bana ne ciciydi ninem
Öldü bile benimkisi ise çocukluk işte oy halâ da çocuğum ben
ne edem.





Müfide DECDELİ
10/07/2009/CUMA
SAAT:08/10/İZMİR