Kızıl kuyular da çok oğlak güttü
Sürüyü bilendir köylü kahraman.
Çoğu gecelerde ağılda yattı
Ayazda kalandır köylü kahraman.

Hey deyince kırda sürü dönerdi
Hatıla su döker hasret sönerdi
Yorgun düşen göze uyku inerdi
Çilede gülendir köylü kahraman.

Hayatta her türlü tezgâhtan geçti
Kazık yemeden hep doğruyu seçti
Tahsil olmasa da kültürü içti
Hoşgörü salandır köylü kahraman.

Böreği, tarağı yerine koyar
Küçüğü büyüğü her yerde sayar
Haksızlık yapana yumruğu dayar
Ortaya dalandır köylü kahraman.

Kıbleyi pek bilmez biraz beynamaz
Kimsenin ardından kumar oynamaz
Hırçınlaşan kalbi fitne kaynamaz
Üzgünle solandır köylü kahraman.

Unutmamış geçip geldiği yolu
Dostu düşmanını biliyor kolu
Sınırı geçersen dar eder bolu
Kızınca dolandır köylü kahraman.

Şimdilik ne oldum delisi değil
Eğirdir’e hizmet içinde meğil
Dursunî kültürlü önünde eğil
Gönlünce bulandır köylü kahraman.

Dursun Yeşil –2009