susacaksın çaresi yok
bebekler gülmeye başlamıştır çünkü gölgende..
kimsesiz çaresiz nefessiz bir sessizlikte büyüyecek nergisler
susacaksın!
çünkü unutulmuş bir asker yarası gururu parlıyor alnında
güneş doğmaktadır uzak bir dağ sırtından
mahsun şarkılar yutkunurken keşkende
belki umutlar emekler belkinde
susmalısın
sus ki bir elvedanın kırık sesi çatallaşmasın
sus ki herhangi bir mavi olurda rahatsız olmasın
sus ki sırtında cemreleşen baharlar solmasın

sus eyy kaşlarının çatkısı gülek boğazı!
hazan değil midir zaten her gidişin?
tadına varsın yetim tebessümler sensizliğin
sus ey heybeti Toros
susmazsan nasıl unutulursun
ve eteğine yapışan şen çocuklardan nasıl kurtulursun?

sen susmayınca bütün hüzünlü türküler sobe
ve sen gizlendikçe yağmurlar yağıyor bulunduğun şehre
korkarım ince ince ya da sağnak şiir dökülür
"bende(n) şiir umman" narasıyla yıldırımlar savurma
sus çünkü genç kızlar bezler bağlar sesine
sus a yaralarını nergis kokusunda gizleyen
garlara bırakılmış kedi yavruları ne bilsin kusursuz bir intiharı
sırtına sırtına vuruyorlar baharları
alkış tutuyorlar gidişine
sus!..