Bu Şiir Bir İhtilal Bildirisidir…


Birazdan darbe yapacağım hayatıma…
Önce beynimi işgal edeceğim…
Sonra kalbime ineceğim sessizce…
Rehin alacağım kendimi senden habersizce…



Bütün sevda kuvvetlerini kuşandım,
Şimdi de seni zapt etmeye geliyorum…
Umutlarıma sıktın bütün kurşunlarını,
Ve sen ihlal ettin gülüm aşkın kanunlarını…



Ne 27 Mayıs bu, ne de 12 Eylül…
Ben istedim ki sen inadına gül…
Dökül bugün al aşkını yollara dökül…
Kalsın isyanımdan geride bir avuç kül…



Ya sev ya terk et artık bedenimi…
Öderim ben neyse eder bedelimi…
Çek git bırakıpta yürek elimi…
Hudut dışına çıkar aşk delilimi…



Her duygulu anıma sayende koydum bir devriye,
Kalmasın hiçbir iz diye bu ihtilalden geriye,
Niye her defasında vurulan ben oluyorum ki niye ?
Durma hadi düş gözümden durma gözümde bir saniye…



Kapalı dönüşler adımlarına ,kapalı bütün açık kapılar…
Küskün sevdalar sana ,küskün bütün duygular…
Tutuklu bütün yollar ,yasak gözlerine uykular…
Yalanlarını saldım peşinden ,bende kalsın doğrular…



Davulla zurnayla almak vardı seni evinizin kapısından…
Sarı yaprakları gelinlik yapmak vardı sana bu sonbaharda…
Bakmak vardı o zeytin gözlerine kasım akşamlarında…
Bir vuslat hayalimiz vardı ihlal ve ihtilal öncesi aşk sokaklarında…




“aramızdaki bütün araziye mayın döşedim…
bütün gemileri ve bütün tersaneleri ateşe verdim…
bütün trenleri raydan çıkardım…
ve bütün fay hatlarına dinamit yerleştirdim…
sen sakın dönme diye…
adımını atarsan eğer yazık edersin bu güzel ülkeye…”