18
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1614
Okunma
gepetto`nun şekil verdiği
bir kukla değiliz
bu yüzden hiç burnumuz uzamadı
söylediğimiz yalanlar ardınca
dört mevsim
ölümsüz yalnızlığı büyüttük koynumuzda
eskimiş plaklarda
yetim şarkılarda kaldı düşlerimiz
görünürde her şey düşmandı
lehçesi lâl ömür romanımızda
içimizin izbe odalarına
bir aşkın gerçekleşebilme ihtimalini çizdik
ve ayrılığın da...
çizemedi picasso acının resmini
insanlığın kırılmışlık halini
olmadı gönlümüzde hayallerimizin tahliyesi
bu yüzden direndik
her şafakta vuran kırağılara
okuduğumuz onca kitapta /güya/
özgürlük yürürlükteydi
yalnız yürürlükte değildi hayatta
geriye dönüp
seceresini aldığımızda zamanın
her nefesimiz geçmişti boşa
biz yaşadığımızın resmiyetine inansakta
ölmüş kadar yokuz aslında
emine demirci
5.0
100% (13)