Tekrar tekrar yineleyeceğim düşüncemi ve vurgulayacağım da o olacak çünkü eğer itina gösterilirse hakikat "değer" ya da "hazine" diyelim ihtişam sergileyecek şiir yurduna.


Diyorum ki, şiiri uykusundan zorla sıçratarak uyandırmasak da o istediği zaman uyansa ve geldim dese olmaz mı? Olur..Ve çok da iyi olur. Hani bakıyorum da eksik görülen ya da gördüğüm tek şey bu zaman. Zaten hep öğretilerimiz arasında da olmaz mı bir söyleşi "acele işe şeytan karışır" onu uzak tutma adına bu tutkusundan yüreğin zamana şans tanımalıyız. Ve biraz daha önem.Bu önem de üstü kapalı gibi oldu sanırım ama şöyle diyeyim ki, hani çalışırken işimize çok özen gösteririz hani bir çizgi eksik olmasın ya da fazla,bir rakam yanlış yerde durmasın olurda hata olursa canımız yanar değil mi? Şiir için de öyledir. Şiirin canı yanar. Bunun için acelesiz , döküldüğünden itibaren zaman vermek gerektiği inancındayım. Ve biliyorum ki kalem beni anlayacaktır.



Şiiri okuduğumda dikkatimi bir dize çekti.

"Affet senli hayallerim de yok..."

Nasıldır ifadesi güç sanırım ama çok güzel geldi bu bana. Ne anlattığını anlatma gibi bir gafa sürmeyeceğim aklımı ama anlayanın hali başka olur bilirim kalem bunu bilir.



Daimini diliyorum azimle.


Sevgiyle kalın..