Bülbül güle tutkundur
Ömrünce şakıyıp durur gül için
Hiç bir güç bitiremez
Onun güle olan tutkusunu...

Çiçekler
kökleri toprakta olduğu sürece güzeldir
Koparılınca
Hüzünlenir,boynu bükülür
Çaresizdir,solar...

Çiçekler
Al,pembe,mor,kırmızı,renk renktir
Doğanın gizi çözülmemiş güzellikleri
Çiçeklerdedir...
Yaşama coşkusu verir insana
Renklerinin büyüsü...

Aşıklar
Sevgililerini güle benzetmek istemezler
’Ben sana gül diyemem
Gülün ömrü az olur’bir tanem...
Çiçekler solmamalı
Türkülerdeki gibi...!

Sevgili bir çiçektir
Sevgi de bir çiçektir
Yaşamın ilkbaharı
Çocuklar da birer çiçektir..

Çiçekleri
Bana yaşama coşkusu verdiği için çok severim.
Onları dalından koparmaya kıyamam
Bir kez sevdim mi
Delicesine severim
Sevgiyi yaşarım...

Ya kırmızı karanfil...!
Kırmızı karanfili de çok severim.
Ama yine de hüzünlendirir beni
Kırmızı karanfil...!

Mesela cezaevindesin,
Güneş ile aranda
Zamanın ördüğü
Onbeş yıllık bir duvar var.
Yıldızlar kadar uzakta hissedersiniz kendinizi
Gün ışığından...
Ve sevgilin
Kırmızı karanfil getirir ziyaretllerde
Alır,efkarlanırsın
Gözlerin dolar....
Lakin yine de yaşadığının farkında olursun....

Sevgili,kırmızı karanfil,cezaevi vesaire...
Bir gün bir demet kırmızı karanfil bırakıverirler
Mezarının üzerindeki
Yeni kazılmış toprağın üzerine.
Sonra
İki İhlas bir Fatiha ile veda ederler sana.

Ve çiçekler
Ve sen
Ve tutkun
Anılarda yaşarsınız
Anılaşırsınız,hatırlayan olursa eğer
İşte o zaman yaşanan ömre değer...