Dik gezmek istiyor, elde değil ki
Çünkü damarlarda, kanı çekilmiş
Mülayim konuşur, öyle sefil ki
Zamanı geçmişte, beli bükülmüş

O parlak siması, o parlak gözler
Bülbül gibi öten, o güzel diller
Şimdi konuşunca, dili kekeler
Tabi, seksen doksan, tam yüz bulmuş

Bakın zorlanıyor, adım atmaya
İmkân var mı, avradınnan yatmaya
Niyetlenmiş öyle, koymuş kafaya
Uğraşmış denemiş, becerememiş

Değişmiş siması, solmuş çehresi
Sanki gazel olmuş, bağı bahçesi
Nerede gül çiçek, nerde goncası
Gönül bahçesinde, gülleri solmuş

Bezmiş yaşlılığı, satmaya kalkmış
Bir müşteri bulmak için dolaşmış
Götürüp pazara, satmak istemiş
Bir pula müşteri, bulamaz olmuş

Şair Hüseyin’de, tabi yaşlanmış
Gençlik, yaşlılıkta, taviz vermemiş
Mücadele vermiş, hiç usanmamış
Ağıt, destan, deyiş, şiirler yazmış

Erzincan’lı Şair Hüseyin ERDOĞAN