Yine sensiz bir gece.

Ben yine sensiz..

Seni düşündüm,sevgimizi.

Bir şiir yazmak istedim.

Seni anlatan ,

Beni anlatan,

Bizi anlatan,

Sana nasıl kızdığımı anlatacak.

Nefretimi dökecektim satırlara.

Belki, kalbini kıracaktım

Ama

Kesinlikle seni ağlatacaktım.

Sen gözyaşlarını dökerken düşünecektin,

Seni ağlatan yaşayamadığın sevgim mi?

Yoksa

Gelecekte senin göremeyeceğin ,

Belki da asla hissedemeyeceğin sevgim mi?

Nedenlerin aslında hiç bir önemi yok.

Önemli olan bir daha yaşayamayacakların.

Yapamam işte yapamam,

O şiiri yazamam,yazmamalıyım,

Yazarsam bana asla cevap vermeyecek.

Ve………..

Cevabını hiçbir zaman alamayacağım,

Sorularım olacak,

“sen hiç böyle sevdin mi..? “

“sen hiç sevdiğine şiirler yazdın mı..?”

seni vicdansız seni kara vicdanlı yapacaktım.

Biliyorum bu sorulara cevabı ,

Yine belki ben cevap verecektim .

Biliyorum..



Sen

Evet sen..

Birilerine şiir yazacak adam değilsin..

Belki de kalbini kırmak için daha da ileri gidip,

Sen adam gibi adam bile değilsin deyecektim.

Ama olmadı işte yazamadım o şiiri.

Ama yazsaydım kesinlikle böyle bitecekti..

Ben mutlu olamadım.

Sen çok ama çok mutlu ol yeter diyecektim.

Senin adına gerçekleşecek bütün dilekleri diler.

Kendi hayatıma garantiler isterdim..

Aslında hayat ölüm dışında bir garanti vermiyor insana.

Bana ise tek şey kalıyor yaşam adına,

Aşkın melekleri ile beraber,

Biten aşkımızın arkasından ağlamak.



Kardelenejla

05/01/2007