Uzaklarda tütüyor dumanlar
Tabaklara bölünmüş sabahlar yüreğimde
Yürek sıcaklığında çaylardan yükselen buhar
Benimki hasret sadece
Biliyorum vuslata daha çok var.

Sabahı yaşamak seninle akşamdan kalma
Gönül sarhoşluğunun yansıdığı mehtapta yüzmek
Bir esintiye binip sessizce
Sakladığım arzularımı alıp
Yüreğine süzülmek.

Göçmen kuşlar döner her mevsim
Gönlüyle yaptığı ilk yuvasına
Gül dallarını toplayıp yuva yapmak isterdim
Kulaklarında bülbül şarkıları
Göğsünün tam ortasına.

Gücüm yetmiyor tutup çekeyim yolları
Ucunda gülümsemen olsun
Yürek sıcaklığına mağlup güneşler göndereyim gününe
Saçlarına dokunsun parmaklarım olup
Samanyolu’nu serpmek istiyorum gözlerine
En parlak ışıklar doluşsun

Vuslatı bu kadar uzatan felek
Sen de dilerim ayrı kalırsın arzularından bir bir
Yıkılır sarayların köşklerin
Dökülür dudaklarının kıvrımlarından
Bir türlü vazgeçemediğin kibir

Turgut Uzdu


(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine