Yüz yüze baktığım gri-mor dağlar
Bulutlar damlayı size mi döker
Güneşten parlayan koca kayalar
Her damlayan damla sizi mi yıkar

Oturduğum düze oturdu kimler
Ekmeğini tuza batırdı kimler
Umutları güze götürdü kimler
Her bağlanan ilmek sizi mi sıkar

Arkamdaki şu çam şahittir cana
Her açan yaprağı zabittir bana
Her şeyi yazdığı sabittir ama
Her yazılan kelam sizi mi yakar

Şu yerdeki otlar titrer rüzgârdan
Gün vurur kavrulma başlar kenardan
Her medet umdukça karşı pınardan
Her dökülen damla size mi bakar

Ardıç gölgesinde terini soğut
Kuşların üstünde verdiği öğüt
Çakının üstünü soyduğu söğüt
Her saklanan sine sizi mi takar

Her rüzgâr estikçe şenlenir meşe
Türküsünü söyler aya, güneşe
Gök gürlerken bile duyulur neşe
Her şavkıyan şimşek size mi çakar

Pamuksu bulutlar seyreder seni
Yıldızlar kıskanır büyük cüsseni
Kar yağar beyazlık kaplar gövdeni
Her çağlayan yürek size mi akar

Gün olur Mecnuna olursun engel
Gün olur Kereme takarsın çengel
Gün olur Ferhat’a seslenip sen gel
Her bağlayan kaya sizden mi söker

Büyük muhabbetim vardır büyüğe
Büyükten söz düşmez bizde küçüğe
Bin sırrı toplayıp aynı deliğe
Her ağlayan yürek sizi mi sokar

Haykırdım bak işte duyun sesimi
Yankılar bıraksın artık peşimi
Fırlattım üstüne gam kasvetimi
Her dağlayan adım size mi çeker

30.06.2009
Necati ŞİMŞEK
Ankara