Eskilerle yenilerin buluştuğu yerdir Kentpark…
Her köşesinde,
Gençlik dönemine yeni geçmekte olan gençler,
Özgürce sevişiyorlar
Yaşamın gerçeklerini umursamadan….

Beyinlere sadece erotizm enjekte edilmiş,
Gözler görmüyor yaşanılanları…
Oysa günün birinde sevişmeye bile zamanları olmayacak,
Kayıp gidiyor özgürlük yavaş yavaş,
Su yüzüne yazılan yazının silinip gitmesi gibi,
Onlar sevişmeyi özgürlük zannederken…

Yıllar öncesinde gençler yaşardı.
Geleceği yeniden kurmak için
Düşler kuruyorlardı…
Kimileri,
Yaşları büyütülerek idam edilmişti.
Düşünceleri ,
Ama doğru,ama yanlıştı…
Belki hataları vardı,
Önemli olan düşünebilmeleriydi….

Kentparkın ortasında küçücük bir yapay tepe,
Tepenin üzerinde,
Minyatür bir yel değirmeni,
Çağın Donkişotlarını anımsatıyor bana…
Ve gençler farkına varmadan
Yel değirmeninin,
Kim olduğunu bilmeden Donkişot’un,
Kendilerinden geçiyorlar
Beyinlerine enjekte edilen
Erotizmin ölüm sarhoşluğuyla….