İki musalla taşı üstünde iki tabut,
Can ile canan belki yar ve yarandır yahut.
Malumat başucunda cevri kuşatmış mahdut,
Hayallerden sıyrılmış çıkılan bu yolculuk.

Vuslata burda ermiş tek ruhta iki beden,
Bulutlar bile susar cevapsız niçin neden,
Nedameti yâd eder ardında saf saf giden,
Kahrına kahır yükler zamanda bu topluluk.

Kol kırılmış yen yırtık ayyuka çıkmış yalan,
Rüyaları silmişler kandiller yağsız yavan,
Ranzalar da sökülmüş yıkılmış üstte tavan,
Koynunda olmaz artık ne korku ne korkuluk.

Leylaklar karanfile gülerek bakmaktadır,
Mecrasına sığmayan lahzalar akmaktadır,
Lütufkâr bir davet ki semadan yağmaktadır,
Arafı göstermekte yok olmuş yokta yokluk,

Hürriyet işte burda düğüne ramak kalmış,
Saçlarıında şafağı atıfetle bırakmış,
Müjdeler kar beyazı sevdayla ufku sarmış,
Gülşahi kardelenin sandığında sonsuzluk.

Şahin Hanelçi
27.06.2009
Algeria