7
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1321
Okunma
bu siir 1997 de annecigime yazdigim bir siirdir ...onu çok seviyorum ellerinden gul yuzunden opuyorum...canim annecigim...
bir kuş olup uçsam gelsem
konsam bahçendeki güle
dertli başımı dayasam
anam senin dizlerine
hasret bitmiyor gurbet elde
anam özlemin var serde
senin olmadığın yerde
neyleyim köşkü sarayı
bir bilsen nasıl özledim
burnumda tüter oldu o gül kokun
senden tatlı aş olur mu
hasretinle dolu aşım ekmeğim
anam derim ağlarım da
dağlar gelmez hiç insafa
bir gün bile uyuyamadım
koynunda doya doya
hasretindir kalemime kahir yazdıran
anam dedikçe yüreğimi sızlatan
hep hasretlik başka ne var gurbet elde
başka ne yazılır ki gurbetin mektubuna
ellerinden öperim canıma can verenim
Belçika’dan hasret dolu selam olsun
senden uzak olsam da dağlar ardında
öpüyorum gülyüzünden
öpüyorum doya doya...
aysegul atakli....30.06.2009
5.0
100% (3)
Cevap Yaz