Ne fırtınaydı benimki bil sen ,
Mualla’ya sormuşsun
Bana sor…
Ne bilir eller ne çektiğini ,
Yön tarifi yoktu yıkımlarımın ,
Her cenah’dan estiler…
Kimi kasırgaydı , kimi tayfun ,
Kimi hortum’muş…
İçimi hırsızlayan ,
Merak ettiğin mayıs olsun…
Sende kolaycısın al senin olsun ,
Kurgu değil kader…
Felekte ne ki ?
İnanmam uçuk söylentilerine…
Falda belki ,
Mesela sen şahiti oldun’mu söylemediklerime ?
Tüme varabilirmisin tekil anlatımlarla ?
Acılara ortak olunur’mu ?
Çekmediği acı Mualladan sorulur’mu ?
Farzı misal olmuş yaşanmışlar…
Hiç farzı misal oldun’mu ?

Si la la sol la la re sol mi sol do si…si…si…
Si bemol be kardeşim…
Yanlış çalıyorsun ,
Bir de kalkmış beni anlatıyorsun…
Oldumu ya..!

Bir külün hikayesi bu…
Başlangıçta ateşti , bir şeylere değerdi ,
Işıtmadı mı ?
Hiç mi aydınlatmadı ?
Isıtmadı mı ?
Ne yapalım şimdi ?
Alıp ta bu başı teşhir mi edelim ?...
Vuralım mı kaldırım taşlarına ?
Öksürtüp kusturalım mı kanla ?
Yazık , yazık , yazık..!

Ne fırtınaydı benimki anlaya bil sen ;
Uçuştu her birim...
Her yere bil sen ,
Anlardın beni…
Yanıp ta kül sen .