Yarınlara elveda

Bitiyorum artık, eriyorum mum gibi
Daha ömrümün baharını bile doya doya yaşayamadan
Uçurtmamı bile nazlı nazlı uçuramadan
Göçüp gideceğim bu Dünya’dan
Sınırı olmayan bir zamana, sınırı olmayan mekâna doğru

Benim için bir anlamı kalmadı artık
Yarının hangi gün olduğu
Saatin kaç olduğu
Ya da hangi mevsimin kaçıncı ayında olduğumuzun
Bir özelliği kalmadı artık anılarımın
Hepsini en ücra köşeye fırlattım bir daha açmamak üzere
Kıymeti yok sevdalanmadan geçirdiğim tatsız-tuzsuz yaşamın
Yavan gelmeye başlayan baharların


Endişelenmeyin;
Her zamanki gibi güneş doğudan doğup
Batıdan batacaktır
Zaman birbiri ardına akacaktır
Günler, ayları; aylar da yılları kovalayacaktır
Çünkü hayat devam ediyor