Yıldızlarla sevişmişti kan ter içinde
Hüzünbaz bir sabaha uyandı gece
Hayatın üçkâğıtçılığına bir kâğıt da o açtı
Işıyan her sabahta sahte mutluluklar saçtı....

Bir tutam umudu alıp elime
Sımsıkı tuttum düştüğüm yolda
Eteğine sarılıp varolma sebebimin
Ağır adımlar attım emin emin
Sorumlu değilim imgelerden
Ben hıncımı alırım kelimelerden....

<<Doktor bana bir çare>> demedim
Köşesine kurulduğum
Sandalyesi kırık,köhne
Bilmem belki de öyle hissettim
Gerisinden banane
Odanın içindeydim
O sustu ben sustum
Oda konuştu bir de sandalye
Sıkmaktan suyunu çıkardığım umutları
Bıraktım doktorun eline.....

Varolma sebebimdi engelleri aşamayan
Konuşmam dedi sustu
Kırık sandalye bile sessizdi....
Benim çığlıklarım yankılandı odanın içinde
..Ey hayat! yetmedimi ettiklerin bize?
Sus! sus artık konuşma
Hey heylerim üstümde.....


ZEHRA BARDAKCI
24/06/2009