26
Yorum
0
Beğeni
4,8
Puan
2897
Okunma

Issız yollarda yürürken
Hiç korkmadım karanlıktan
Ve yılmadım sokakları adımlamaktan
Annemin eteğinede sarılmadım hiç...
Karanlıkta kendi hüznüme basıp
Düşüp yüreğimi kanatmaktan korktum
O karanlıkta ışığın etrafındaki pervane kadar yoktum!...
Yağmurlardan kaçmadım
Korkmadım gökgürültüsünden şimşekten
Yorganımı siper etmedim seslere
Pısmadım en kuytu köşelere
İnadına ıslattım kendimi iliklerime kadar
Sadece sulara hayatımı kaptırmaktan korktum
Çünkü ben bir damla kadar yoktum!...
Korkularımdan korktum en çok
Bir hüzün girdabında kaybolmaktan
Hayatıma sahip çıkamamaktan
Umutlarımı tüketmekti ağır olan
Çünkü sadece umutlarımdı korkularıma karşı gelen
Sabırlarımı tüketip isyan etmekten korktum
Ben ki evren içinde kum tanesi kadar yoktum!...
ZEHRA BARDAKCI
22/06/2009
5.0
83% (10)
4.0
17% (2)