Bırakıyorum şair liği
Artık şiir miir yok
Yazmayacağım
Hislerimi
Alacağım dizlerimi ellerime
Başıma yaslayacağım
Kapanacağım
Dört mevsimi yaşatan odalarıma
Derinlerde bir yer bulup
Gözlerimi dikeceğim
Yosun renkli ağaçlara
Sormasın kimse nedenlerimi
Gayrı hayata somurtacağım
Bakmıyacağım kapılara
Pencerelerden sarkmayacğım
Belki adınıda anmayacağım
Öksüz bakışlım diye
Belkide sensizliğimden
Kör bir kuyuya salacağım
Kalan ömrümü
Uzaktan bakacağım
Çırpınışına ölümümün
Bir daha dirilmeyeceğim
Bırakıyorum şair liği
Artık şiir miir yok
Sensizlik salınırken
Boylu boyunca odalarımda
İmeklerken duvarlarda resmin
Kocaman adımlar atıyor ismin
Nasıl dirileyim
Yolkluğun perçinlenirken satırlarıma
Nasıl avunayım
Belkilerimin nedenleriyle
Sorğulamaktan
Dünden bu güne bizi
Savunamaz oldum direnişimi
Kambur üstüne kambur
Çökertti emeklerimizi
Çaresiz kaldık
Yavrum
Çaresiz kaldık
Ögüttük bizi
Şimdi
Bir mısra kadar uzağım sana
Yoksun Yoksun Yoksun